Siz halen yaşamınızdaki kararları alır iken, özgür olduğunuzu mu düşünmektesiniz? Bence yanılmaktasınız çünkü beyniniz artık size hiç bir şekilde hizmet etmiyor.
Artık insanları yönetmekte olan büyük bir beyin var ve de hepimiz onun kölesi olmuş bir durumdayız. Ne yiyecek olduğumuza, ne giyecek olduğumuza, kimi sevip kimin ile sevişeceğimize ve hatta kuracağımız hayallere bile karar vermekte olan bir başkası.
Şimdi bu söylediklerim size biraz garip gelebilir ancak birazcık düşünelim isterseniz.
Sabah uykunuzdan uyanmaktasınız, kısa süreli olan bir esneme ile pencerenizin önüne geçmektesiniz amacınız havaya bakmak belki ise güneşi görmek. Perdeyi açmış olduğunuz gibi karşınızda koca koca olan reklam panoları ve de size ? beni kullan ve rahatla ? diyen bir ürün.
Elinizi ve yüzünüzü yıkamak amacıyla banyoya giriyorsunuz ve de banyodaki bütün eşyaların üzerinde çeşitli logolar. Ancak hiçbirinin farkında değilsiniz çünkü bütün hepsi bilinçaltınıza işlenmiş bir durumda.
Kahvaltınızı yaparak işinize gitmek amacı ile kapıdan çıkıyorsunuz işte beynimizi yönetmekte olanlar iş başında, gözünüzün alabildiği bütün her yerde bizi mutlu, başarılı yapacak olduğuna dair kesin bir şekilde konuşan reklam panoları ve ilanlar.
Bilmekte misiniz, Japonya içerisinde bazı lise öğrencileri kafalarına Nike’ın logolarını kazıtarak, reklam paraları almaktalar. Söylediklerine göre ise günde en az 2000 kişi gelerek kafama bakıyor. Büyük olan bir firma Amerika’dan uzaya bir tane reklam çalışması hazırlığına da başladı. Yakın bir zaman sonrasında dünyanın her yerinde gökyüzüne bakmış olduğumuzda o şirketin reklamını seyrediyor olacağız, mükemmel değil mi?
Zaten ileride bir zamanda gökyüzü ile birlikte güneş ve doğa kavramını da unutturacaklar. Çünkü daha sonrasında onlarında reklam panolarını yaparak, izlememiz için bize satarak, seyrettirecekler. Allah’ın bize karşılıksız bir şekilde ve de hizmetimize sunduğu her şeyi yavaş bir şekilde kaybedip sonra para ile satın alıyoruz. Kimse buna karşı çıkmıyor mükemmel değil mi?
Hani seneler önce Matrix filminden daha sonra nasılda ortalık siyah renkli gözlüklü, uzun bir deri paltolu insanlar ile dolmuştu. Hani 3 senedir ortalık Kurtlar vadisi gibi idi. Şimdilerde bakın etrafınızdaki çocukların doğum gününde düzenlenen partilerine, prenses olmak amacı ile yarışan kız çocukları, örümcek adam olmak için kavga etmekte olan erkek çocukları ile dolu. Çünkü hepsi kendilerini bu biçimde mutlu edeceklerine inanmaktalar.
Evde oturmuş almış olduğun dvd yi izlemektesin. Tam adrenalinin yükselmiş olduğu esnada filmdeki baş karakterin kol saatini senin gözünün içerisine sokuyorlar. Araba ile hırsızı yakalamaya çalışır iken, sen bir an içerisinde kendini o arabada hayal ederken ve de içinde ben orda olsam der iken, bir anda adamın yan koltuğunda son çıkmakta olan bir laptopu gözüne sokmaktalar.
Artık sen de yavaşça anlıyorsun, benim güçlü olabilmem bu eşyalara bağlıdır. Şimdi diyecekseniz ki çok saçma. Ancak gençlerin pek çoğu marka giyinmeyen yaşıtlarını artık aralarına almamaktalar. Yetişkinlerin pek çoğu sırf arkadaşı aldı diyerek hiç ihtiyacı yokken evini eşyalar ile dolduruyor.
Hepiniz semt pazarları içerisine gitmişsinizdir. Lütfen bundan daha sonra gittiğinizde sebze reyonlarının bir tanesinin önünde durarak, satıcıları biraz dinleyin. Televizyondaki tüm bitki proflarının isimlerini ve de tavsiye ettiği bitkilerin adlarını bağırıyorlar. Yok o şekilde ninenin ve dedenin söyledikleri bak artık profesyonel anlaşmalı prof.larımız mevcut bizim.
Cebinde birazcık paranız var ancak çok uzun bir süre kalmıyor neden ise.
Lütfen biraz kendimize gelelim. Sistem, halkın cebinde hiç bir şekilde para bırakmamaya odaklı. İnanın çalışmakta olanların %90’ı maaşlarını da görmüyorlar. Çünkü ülkemizdeki bankalar sağ olsun, kredi kartlarımız sağ olsun. Sanal bir alem içerisinde yüzüyoruz.
Dünyaya getirmiş olduğumuz çocuklar iyi bir eğitim alsın istemekteyiz hepimiz. Biraz paramız mevcut ve de diyoruz ki özel bir tane okula göndereyim. Ancak nereye? Bakın etrafınızda yer alan kolejlere içinde okuyan pek çok çocuk okulu için gönüllü bir şekilde kölelik ve parasız olarak mankenlik yapmakta.
Size çok açık bir gerçek. Bazı kolejler de, bazı kurumcuklar ile anlaşıp. Türkiye’nin genelinde herhangi bir spor dalı içerisinde turnuva düzenliyor. Ancak neden ise bu okullar hep birinci sırada. Sonrasında o okuldan katılmış olan öğrencilerin resimleri hiçbir şekilde telif hakkı ödenmeden 1 sene boyunca heryerde de gözümüze sokulmakta. En büyük tehlike de kazanamayan veyahut yarışmaya alınmayan öteki sınıf arkadaşlarına. Çünkü onlar da kendilerini yavaş bir şekilde geri çekmeye başlıyor. Kim istemez ki o resimler içerisinde olmayı, mükemmel değil mi? Sende aaa en iyi olan okul bak her branşta birincilikleri mevcut, demektesin. İlk önce bir çocuğunu tanısan?
Bir tanıdığım kişi anlattı, bu güzel ülkenin bir yerinde golf oynamakta olan bir arkadaşı. Bu sporda fazlası ile iyiymiş. Bir gün oynarken topu tam deliğine sokmuş. Bizimki ise topu almaya yönelmiş, eğilmiş topu almış ve de delikte ne görsün, bizim bankalardan bir tanesi deliğin içerisine reklamını koymuş.
Ey insanlar, sizin heyecanınızın, adrenalinin ve de her türlü duygunun yoğunlaştığı bir anda beyin, gördüğünü ve de duyduğunu hafızaya hızlı bir şekilde kaydeder. Mükemmel değil mi?
İnanın 1 yaşı itibari ile ne yiyip, içeceklerine karar vermekteler artık. Markete 2 yaşında olan oğlu ile giden bir tane kadın anlatıyor. Markette gider iken, istediği her ürünün ön tarafından geçerken ağladı ve de zorla aldırttı bana. Üstelik bütün hepside televizyonda ve gazetede reklamları bulunan ürünler. Yazık ki bu anne, kendi annesinin öğretmiş olduğu beslenme şeklini hiç bir şekilde uygulayamayacak.
Biz her yıl bir tane ikoncan seçelim. Ve de her yıl erkeklerin %50’lik bölümü bu ikoncanlara aşık olsunlar. mükemmel değil mi?
Artık hiç kimse kimsenin karakterine de bakmadan, ne hissetmekte olduğunu düşünmeden, görüntülerine göre bakarak sevsin.
Yapılmış olan bir araştırmada erkeklerde beğenilmeme konusunda bir korku başlamış. Çünkü diziler içerisindeki kadınların bayıla bayıla izlemekte oldukları karakterler gibi olmak fazlası ile zormuş. Aslında bizim gözümüzün feri sönmüş ve dilimizde hiç bir kelime kalmamış.
Adımızı bilmemize de gerek yok. Belki çok iyi bir şekilde anlaşır evleniriz. Belki ise çok güveniriz. Birbirimize sahip olabilir, sonrasında ise kafamıza sıkarız ve son buluruz.
